Luie zondag. De eerste sinds 11 december, wegens drukke familiebezigheden rond het eindejaar. De Zondag ligt bij de broodjes, wegens de "onverantwoord interessante" weekendkrant van De Standaard te vlug uitgelezen en de weekendkrant van De Morgen alweer niet bezorgd door de post.
Wat lees ik? Het Braambos gaat Hemelse Spijzen uitzenden. Een katholiek kookprogramma!
In het voetspoor van Gène Bervoets gaan de makers op reis met koks, de wereld rond, op zoek naar Hemelse Spijzen. Eten dat mensen bij elkaar brengt en dus dichter bij de Here.
Oh ironie! God en zijn clerus schuiven mee aan tafel en proberen via het bord de ziel te bereiken. Ook de liefde gods gaat dus door de maag. Ach ja, god is ook maar een man blijkbaar.
Welke spindoctor of marketinggoeroe zou achter dit idee zitten? De redactie van Kerk en Leven en de persjongen van de kardinaal kunnen onmogelijk zelf op dit "godgeklaagde" idee zijn gekomen. Zouden ze hier ook "potjes" op het vuur zetten, zoals in Mijn Restaurant? Om bij de tijd te zijn zijn een aantal elementen onontbeerlijk : een ontspoorde zoon en, een holebikoppel bijvoorbeeld of een chef die de pannen op de fornuizen doet daveren door zijn getempeest.
Dat laatste was een grapje. De eerst uitzending gaat over olijfolie die in Israël gemaakt wordt door joden, christenen en moslims samen. Precies op het moment dat Israëlische tanks Gaza binnenrollen, gaat Braambos rond het idyllische kampvuur van olijfboeren zitten.
Zouden ze ook beelden brengen van de verschillende christelijke bedienaars die elkaar nog maar kort geleden te lijf gingen in een heiligdom in de Jeruzalem, het kruis in de hand?
Gods wegen zijn echt ondoorgrondelijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten